Ustawa ta nie tylko umożliwi wzmocnienie polskiej armii m.in. poprzez ponad dwukrotne zwiększenie liczby żołnierzy do ok. 300 tys. (z ok. 110 tys. żołnierzy zawodowych i 32 tys. żołnierzy WOT obecnie), czy przez znaczący wzrost nakładów państwa na obronność oraz modernizacje techniczną wojska, ale po raz pierwszy konsoliduje i porządkuje wszystkie przepisy dotyczące Sił Zbrojnych. Wprowadza przy tym wiele nowatorskich rozwiązań, jednym z których jest wprowadzenie nowego podziału rodzajów służby wojskowej od służby zawodowej poczynając, poprzez służbę terytorialną na służbie rezerwowej i zasadniczej kończąc. Co więcej służba rezerwowa będzie mogła mieć charakter aktywny i pasywny, zaś służba zasadnicza będzie występować zarówno w postaci służby dobrowolnej, jak i w szczególnych sytuacjach służby obowiązkowej. W powyższym zakresie nowa ustawa wprowadza też prostsze mechanizmy rekrutacji, nowy system zachęt dla kandydatów do służby wojskowej i bardziej elastyczne zasady awansu.

W efekcie wejścia w życie przepisów nowej ustawy następuje też znacząca rozbudowa zdolności Sił Zbrojnych realizowana zarówno przez formowanie nowych jednostek i komponentów Wojska Polskiego jak i zapewnienie wyposażenia ich w nowoczesny sprzęt wojskowy. Szczególnie ważnym przejawem nowego podejścia do zwiększania zdolności Sił Zbrojnych do obrony ojczyzny jest z pewnością powołanie ustawą Wojsk Obrony Cyberprzestrzeni jako ich specjalistycznego komponentu. I to komponentu właściwego do realizacji pełnego spektrum działań w cyberprzestrzeni, w szczególności w zakresie proaktywnej ochrony oraz aktywnej obrony elementów i zasobów cyberprzestrzeni kluczowych z punktu widzenia Sił Zbrojnych.