W głąb Związku Sowieckiego wywieziono około 140 tys. obywateli polskich. Wielu umarło już w drodze, tysiące nie wróciły do kraju. Wśród deportowanych były głównie rodziny wojskowych, urzędników, pracowników służby leśnej i kolei ze wschodnich obszarów przedwojennej Polski.

Druga deportacja, rozpoczęta 13 kwietnia 1940 roku, objęła urzędników państwowych, policjantów, nauczycieli, działaczy politycznych i przedstawicieli ziemiaństwa. Szacuje się, że wywieziono wówczas ok. 61 tys. ludzi. Szczególnie dramatyczne były losy bliskich internowanych oficerów.

Trzecia akcja deportacyjna z 29 czerwca 1940 roku objęła głównie tzw. bieżeńców, czyli uciekinierów spod okupacji niemieckiej, wśród których dwie trzecie stanowili Żydzi. Ofiarami tej wywózki stało się wielu przedstawicieli inteligencji, m.in. lekarze i ludzie nauki, a liczba wywiezionych to ok. 80 tys.

Ostatnia, czwarta deportacja zaczęła się 20 czerwca 1941 roku – w przeddzień wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej. Akcja była wymierzona w rodziny i osoby związane z deportowanymi wcześniej grupami ludności.

Pamiętając o deportowanych rodakach, delegacja Akademii Wojsk Lądowych na czele z Prorektorem ds. Wojskowych płk. dr. inż. Jackiem Narlochem wzięła udział w obchodach 81. rocznicy rozpoczęcia wywózek Polaków na Syberię.

Wraz z przedstawicielami sybiraków, Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego i samorządu wojewódzkiego przedstawiciele AWL złożyli wieniec pod pomnikiem Zesłańcom Sybiru obok pl. Strzeleckiego we Wrocławiu.