STANAG 6001 - Poziomy znajomości języka wg standardu STANAG 6001
Przygotowano na podstawie: Porozumienia o standaryzacji. Temat: stopnie znajomości języka. STANAG 6001
POZIOM 5
Doskonały (język ojczysty lub dwujęzyczność)
We wszystkich kryteriach znajomość języka równa jego znajomości przez posługującego się nim jako językiem ojczystym. Stopnia tego nie można osiągnąć w procesie szkolenia i zwykle jest on niedostępny dla osób innych niż posługujących się tym językiem jako ojczystym, posiadających conajmniej średnie wykształcenie zdobyte w swoim kraju. We wszystkich kryteriach znajomość języka równa jego znajomości przez posługującego się nim jako językiem ojczystym. Stopnia tego nie można osiągnąć w procesie szkolenia i zwykle jest on niedostępny dla osób innych niż posługujących się tym językiem jako ojczystym, posiadających conajmniej średnie wykształcenie zdobyte w swoim kraju.
POZIOM 4
Bardzo dobry (znajomość profesjonalna)
Słownictwo szerokie, precyzyjne, odpowiednie do tematu i sytuacji. Rozumienie ze słuchu wystarczające do rozmowy w standardowym języku w każdej sytuacji. W pewnych granicach nie utrudniana hałasem i innymi zakłóceniami. Czasami mogą występować trudności w zrozumieniu pewnych form potocznych i dialektów regionalnych. Rzadko występujące błędy nie przeszkadzające we właściwym przekazie znaczenia. Wymowa zdradzająca obce pochodzenie, jednak nie ograniczająca zrozumienia. Biegłość w znanych dziedzinach podobna do mówiących językiem ojczystym. Łatwa do słuchania przez mówiących tym językiem jako ojczystym. Umiejętność łatwego czytania, z minimalnym korzystaniem ze słownika, tekstów literackich i prasowych przeznaczonych dla osób na poziomie conajmniej średniego wykształcenia. Umiejętność wystarczająca do czytania tekstów abstrakcyjnych i technicznych w znanych dziedzinach zawodowych. Umiejętność pisania wszystkich tekstów wymaganych w danej dziedzinie zawodowej. Znajomość struktury, słownictwa i pisowni szeroka i dokładna. Styl bliski stylowi osób posługujących się danym językiem jako ojczystym. Błędy występują rzadko i nie przeszkadzają w zrozumieniu tekstu. Teksty oficjalnej korespondencji i dokumentów wymagają jednak korekty przez wykształconą osobę posługującą się danym językiem jako ojczystym.
POZIOM 3
Dobry (minimum profesjonalne)
Słownictwo wystarczające do praktycznego prowadzenia konwersacji na rożne tematy oraz dyskusji na znane tematy zawodowe. Rozumienie ze słuchu wystarczające do rozumienia audycji radiowych oraz rozmowy między dwiema wykształconymi osobami mówiącymi standardowym językiem ojczystym. Może występować brak zrozumienia regionalizmów i dialektów, ogólne znaczenie jednak tłumaczone jest poprawnie. Właściwe zrozumienie wszystkich podstawowych struktur gramatycznych, używanie form złożonych. Czasami występują błędy nie utrudniające przekazu właściwego znaczenia. Wymowa zdradzająca obce pochodzenie, nigdy jednak nie ograniczająca zrozumienia. Biegłość rzadko ograniczona wahaniem. Płynność mowy podtrzymywana w razie potrzeby stosowaniem opisów. Brak poszukiwania właściwych słów. Umiejętność czytania standardowych tekstów oraz większości tekstów technicznych w znanej dziedzinie, z umiarkowanym korzystaniem ze słownika, wystarczająca do czytania większości artykułów prasowych na tematy społeczne, polityczne, ekonomiczne i wojskowe. Zrozumienie tekstu bez konieczności tłumaczenia. Umiejętność pisania korespondencji urzędowej oraz sprawozdań w pewnej dziedzinie. Znajomość struktury, pisowni słownictwa wystarczająca do dokładnego przekazywania wiadomości chociaż styl może być obcy. Teksty oficjalne wymagają korekty przez wykształconą osobę posługującą się danym językiem jako ojczystym.
POZIOM 2
Dostateczny (zdolność wykonywania pracy w ograniczonym zakresie)
Słownictwo wystarczające do wykonania zwykłych codziennych czynności, wydawania instrukcji i dyskutowania na bardzo znane tematy. Częsty brak znajomości słów przy umiejętności ich szybkiego uczenia się. Rozumienie za słuchu niezawodne w bezpośrednim kontakcie w dyskusji na dobrze znane tematy i w powszechnie znanych sytuacjach. Czasami wymaga zmiany słownictwa lub zmniejszenia tempa konwersacji. Niepełne w przypadku hałasu i innych zakłóceń. Rzadko wystarczające do zrozumienia rozmowy między dwiema osobami mówiącymi tym językiem jako ojczystym. Znaczenie wyrażane dokładnie w zdaniach prostych. Częste stosowanie opisów w celu uniknięcia złożonych form gramatycznych. Wymowa wyraźnie zdradzająca obce pochodzenie, zazwyczaj jednak nie ograniczająca zrozumienia. Biegłość często ograniczona wahaniem i poszukiwaniem właściwych słów. Umiejętność czytania tekstów kursu dla średnio zaawansowanych oraz prostych tekstów potocznych takich jak w książkach dla dzieci. Przy czytaniu krótkich nowych tekstów konieczność częstego korzystania ze słownika. Teksty pisane rzadko rozumiane bez tłumaczenia. Umiejętność pisania rutynowej korespondencji wystarczająca do spełnienia ograniczonych wymagań zawodowych. Znajomość systemu pisania. Częste błędy w pisowni, stylu i przyjętej konwencji. Umiejętność pisania prostych notatek i rutynowych pism potocznych oraz w pewnym zakresie korespondencji biurowej. Napisane teksty wymagają zwykle korekty przez bardziej doświadczonych pracowników.
POZIOM 1
Podstawowy
Słownictwo wystarczające do wymiany zwrotów grzecznościowych i porozumienia się w zakresie minimalnych potrzeb praktycznych związanych z podróżowaniem, poszukiwaniem zakwaterowania, pytanie o drogę, prośbą o pomoc, itp. Rozumienie ze słuchu wystarczające do zrozumienia bardzo prostych zdań w bezpośrednim kontakcie. Może wymagać wielokrotnego powtarzania i mówienia powoli. Brak zrozumienia w przypadku hałasu i innych zakłóceń. Częste błędy gramatyczne będące przyczyną nieporozumień. Biegłość Wystarczająca do zapamiętywania zwrotów grzecznościowych i popularnych wyrażeń. W innych przypadkach brak. Umiejętność czytania wystarczająca do czytania znaków drogowych, instrukcji urzędowych, nazw budynków oraz tekstów podstawowego kursu nauczania. W przypadku języków pisanych alfabetem lub znakami sylabowymi, wystarczająca do odczytania nieznanych słów z wymową pozwalającą na zapytania o ich znaczenie. Umiejętność pisania wystarczająca do ograniczonych potrzeb praktycznych. Umiejętność pisania wszystkich liter i znaków pisarskich, liczb i dat, własnego imienia i nazwiska, narodowości, adresu itp. Ogólna umiejętność pisania ograniczona do pospolitych słów i kilku prostych zdań. Pisownia może być czasem dziwaczna.
POZIOM 0
Brak praktycznej umiejętności
