Pracownia
Laboratorium Bezpieczeństwa Informacji
Laboratorium Bezpieczeństwa Informacji służy realizacji wykonywanej działalności Akademickiego Centrum Polityki Cyberbezpieczeństwa w tym jego poszczególnych ośrodków, a także innych jednostek organizacyjnych ASzWoj, stosownie do ich potrzeb. Pracownia posiada najwyższej jakości sprzęt komputerowy do wizualizacji oraz prowadzenia badań, warsztatów i ćwiczeń.
Na wyposażenie składa się drukarka 3D, 4 bardzo wysokiej wydajności komputery do ćwiczeń z zakresu cyberbezpieczeństwa, routery z wejściem/wyjściem umożliwiające badania nad wrażliwością urządzeń cyfrowych na bezpieczeństwo cyfrowe, 2 rzutniki, serwer, oraz standardowe stacje AIO do ćwiczeń i badań.
Badania będą obejmowały szerokie spektrum problemów związanych z bezpieczeństwem informacji, poczynając od podstaw teoretycznych przedmiotu badań, identyfikacja modelu organizacji systemu ochrony informacji, aż po ciągłą diagnozę funkcjonującego systemu ochrony informacji wobec zagrożeń związanych z nowymi wyzwaniami demokracji cyfrowej.
W praktycznym ujęciu przeprowadzane prace pozwolą na dokonywanie systematycznej diagnozy istniejących zagrożeń dla ochrony informacji oraz przygotowywanie rekomendacji dobrych praktyk oraz propozycji rozwiązań legislacyjnych - z uwzględnieniem kontekstu merytorycznego charakterystycznego dla poszczególnych gałęzi gospodarki, środowisk i całego społeczeństwa. Efektem będą interdyscyplinarne badania naukowe i systematyczną prezentację ich wyników w postaci opracowań analitycznych, artykułów naukowych i raportów, ekspertyz oraz konferencje.
Obszar badań obejmuje cyberinwigilację, cyberprzestępczość, cyberterroryzm oraz cyberwojnę.
Zakres zadań Laboratorium Bezpieczeństwa Informacji:
- analiza zachowań użytkowników sieci;
- zastosowanie metod badawczych (z zakresu bezpieczeństwa informacyjnego, cyberbezpieczeństwa) z uwzględnieniem sieci teleinformatycznej;
- szkolenia i konferencje zewnętrzne w ramach e-learningu przeprowadzane dla odbiorców zewnętrznych;
- analiza istniejącego systemu ochrony informacji pod kątem jego spójności i kompletności, bieżącej wymiany informacji na temat stwierdzonych naruszeń, kroków podejmowanych w celu wyeliminowania dostrzeżonych nieprawidłowości oraz efektów podejmowanych działań;
- projektowanie systemów ochrony informacji dla poszczególnych dziedzin i działów administracji publicznej
- diagnoza zagrożeń dla ochrony informacji oraz przygotowanie rekomendacji oraz propozycji rozwiązań legislacyjnych – z uwzględniłem kontekstu merytorycznego charakterystycznego dla poszczególnych gałęzi gospodarki, środowisk i całego społeczeństwa;
- organizacja warsztatów, seminarium i konferencji poświęconych tematyce bezpieczeństwa informacji;
- uzupełnienie badań teoretycznych o działania związane z badaniami fokusowymi, prowadzenie szkoleń dla instytucji w e-administracji na odległość (e-learning) oraz bieżące wsparcie podmiotów odpowiedzialnych za politykę informatyzacji, cyfryzacji oraz właściwe służby w obszarze badań i praktyki dotyczącej ochrony informacji;
- świadczenie usług eksperckich, pozyskiwanie grantów w ramach laboratorium oraz udział w projektach badawczych;
- pozyskiwanie środków z funduszy europejskich związanych z procesami cyfrowymi;
- stworzenie katalogu zagrożeń oraz przygotowanie wytycznych prezentowanych przy wykorzystaniu nowoczesnych sposobów dotarcia do odbiorców;
- badanie podatności systemów kontroli i nadzoru (traktowanej jako wrażliwość systemu na szkodliwe zjawiska objawiające się wadliwym jego funkcjonowaniem i niemożnością realizacji postawionych zadań);
- badanie zakresu oddziaływania mediów elektronicznych na sferę publiczną w warunkach cyfrowych;
- określenie źródeł politycznej autonomii mediów elektronicznych (także sieci) – badanie w jakim kontekście są one zróżnicowanie w sferze społecznej i państwowej przy zastosowaniu metody porównawczej (w odniesieniu do systemów prawnych wybranych państw UE);
- zdefiniowanie zadań publicznych realizowanych w ramach tzw. „misji publicznej” w procesie cyfryzacji;
- określenie nowej roli i znaczenia dostawcy treści w kontekście realizacji polityki państwa narodowego wobec ochrony bezpieczeństwa narodowego i związanego nim bezpieczeństwa informacji;
- badanie jak polityka informacjonizmu, polityka kryzysu w warunkach rozwoju nowych technologii w mediach sprawdza się wobec zadań dotyczących cyberprzestępczości i zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego, czy stanowi jedyny sposób rozwoju;
- badanie jakie instrumenty prawne można zastosować aby, za ich pomocą nowoczesne państwo narodowe mogło w sposób bezpieczny dla siebie oddziaływać na zakres procesu dostosowawczego, przy uwzględnieniu nowoczesnych rozwiązań technologicznych oraz specyfiki nowych wspólnot sieci.
